Wonend in Canada ver weg van huis, wilde ik een ‘memory’ quilt maken van ons vorige woonplek. Maar hoe? Een moeder van school wilde mij dat wel leren. Ik werd uitgenodigd bij haar thuis toen haar ‘quilt’ vriendinnen daar ook waren. Een vriendschap voor het leven is daar geboren en dan heb ik het niet alleen over quilten.
Alle lapjes stof die zijn gebruikt hebben een betekenis. De meeste zijn gesneden uit kleding zoals bijvoorbeeld de school uniformen van de kinderen. Beige staat voor zand, blauw voor de Arabisch Golf, zwart voor de olie die daar rijkelijk stroomde. Besmet met het quiltvirus en met een drang om het goed te doen, heb ik een basiscursus gevolgd bij de plaatselijke quiltshop. Het werd een mooi kerstcadeau voor mijn ouders voor op hun rode bank. Ik heb de cursusleidster wel uitgedaagd door per sé de stof van het tafelkleed van mijn ouders 50-jarig huwelijksfeest te willen gebruiken. De bloemetjesstof was een vrolijke noot in het feestzaaltje van het openlucht museum maar het was niet ideaal als quiltstof.
Wat nu?
Mijn lieve quilt vriendin Kim (die aardige moeder op school die mij hielp) startte een nieuwe quilt. Ik mocht haar patroon lenen. Ik snapte eigenlijk niets van het patroon maar het moest toch niet zo moeilijk zijn om het plaatje te kopiëren! Nou dat viel dus tegen. Mijn lieve Hollandse vriendin, die naaien als hobby heeft, was enthousiast toen ik haar vroeg of zij deze quilt wilde hebben voor haar 50ste verjaardag. Dit was een goede drijfveer om al de kleine stukjes stof aan elkaar te naaien.
Deze ‘Saskatoon Pie’ quilt werd het begin van haar quilt hobby, weer iemand geïnfecteerd. Een weekendje alleen met mijn dochter, de mannen waren bezig met Canadian Football, leidde tot een weekendje quilten met zijn tweeën. Zij maakte haar eigen quilt volgens de jelly roll race methode. Het naaien, rekenen etc. gaven goede leermomenten.
Haar eigen gemaakte quilt ligt nog steeds op haar bed. Ik maakte intussen voor ons bed in Nederland een ‘Canadese’ quilt met als voorbeeld een Hudson Bay trade blanket als inspiratie bron.
Deze wollen deken werd als ruilmiddel, door de Engelsen met de Indianen (First Nations) gebruikt.
Een foto van de olie drill machine die mijn man op het werk heeft gebruikt zit verwerkt in de blauwe streep. Dit is eigenlijk een Canada memory quilt. Ook wij liggen er nog steeds dagelijks onder te slapen. Ik heb bewust het witte gedeelte in verschillende tinten wit gemaakt want op het moment dat wij woonde in Alberta was de witte stof slecht leverbaar. Dit kwam doordat grote gedeelten van Alberta overstroomt waren met modderig smeltwater uit de bergen en er dus leverings problemen waren ontstaan. Je kunt ook zeggen dat het de verschillende soorten/kleuren sneeuw laat zien. Gelukkig is het wit ook wit gebleven bij het wassen. De grote wastip is: kleurdoekjes gebruiken als je een quilt was.
Op de 50ste verjaardag van mijn man kwam zijn tante over, als een overwachts leuk kadootje. In haar bagage zaten lapjes stof die haar vriendin nog over had. Zo had ik stof genoeg om te oefenen met het naaien van rechte driehoeken. Leuke blocken ontstonden er en zo ook het idee om deze te verwerken in een quilt voor die tante die ons in Canada bezocht en met wie we zo'n leuke tijd hebben gehad.
Nadat deze quilt was afgerond wilde ik eens oefenen met het maken van een crazy quilt. Een vriendin van ons die veel voor ons betekende kon wel wat warmte gebruiken dus de crazy quilt blocken heb ik verwerkt tot een quilt voor haar. Zodoende kon ik ook oefenen met alle borduursteken op mijn machine bij het quilten (doorstikken). De quilt wordt dagelijks gebruikt als “throw" op haar Chesterfieldbank.
Op de valreep heb ik voor ons vertrek uit Canada voor een Spaanse vriendin een paar lapjes verwerkt in een feest/verjaardag slinger met aan één kant de naam van hun dochtertje en aan de andere kant de naam van hun toen nog ongeboren zoon, waar ze zwanger van was.
Bij terugkomst in Nederland wilde ik mijn nieuw hobby voortzetten, ondanks dat het hier niet zo’n gebruikelijke hobby is.
Onze puberzoon was de enige die nog geen quilt op zijn bed had liggen. Dit kwam ook doordat hij mijn (uit de handgelopen) hobby nog weleens belachelijk maakte door te zeggen dat zijn moeder stof verknipt om ze vervolgens weer aan elkaar te zetten. Hij wilde wel iets op zijn bed maar dan moest het iets moderns zijn. Hij vond een kunstwerk dat als voorbeeld diende.
Het omzetten van dit schilderij naar een quilt patroon was moeilijker dan ik dacht maar het resultaat werd erg gewaardeerd door onze zoon. Ook hij slaapt er iedere nacht onder.
.
Ondertussen had mijn man in Nederland een andere baan en nieuw kantoor gekregen met veel witte muren. Er moest nog een persoonlijke ‘touch’ komen. Aangezien hij nu werkt met een product uit dennenbomen vond ik dit patroon toepasselijk.
Het geld met warme hand gegeven is omgezet in een warme quilt die gebruikt wordt voor koude avonden. Toen onze schoonzus aangaf dat haar moeder het altijd koud had bij hun, kon ik weer beginnen aan het volgende project. Ik wilde altijd nog het patroon ‘Summer in the park’ uitproberen. Dus toen ik een jelly roll had gekregen met kleuren uit hun interieur kon ik aan de slag. Ik heb deze quilt zelf doorgestikt met een vulling die ik nooit eerder gebruikte en dus ook niet meer zal gebruiken. Ik heb geleerd dat een vulling met veel katoen toch het mooiste resultaat geeft.
De grijze basisstof is gekocht door mijn man in de USA tijdens een zakenreis. De stof heb ik kunnen uitzoeken door middel van een live video verbinding (Facetime) in de quiltwinkel. De achterkant komt uit de quiltshop in Amsterdam die ik bezocht met mijn lieve Canadese quilt vriendin, Kim, diegene die mij infecteerde met het quiltvirus. Met kerst had ik nog geen kadootje voor mijn broer. Mijn dozen met stof zaten te vol dus ik vond het een goed idee om een kleedje voor zijn hond te maken. Een kleedje dat hij altijd makkelijk kan meenemen zodat Betty haar plekje weet.
En hier ligt Betty dan met zijn kleedje naast onze zoon tijdens een leuk familie weekend.
